Ben demiştim tarzı insanlar vardır bilir misiniz? Özellikle kötü olaylardan sonra birisi çıkıp "ben demiştim" der, o anda ağzını burnunu kırmak istersiniz ama hakkaten o demiştir. Tabi bu ben demiştim ci insanların bazıları sırf bu tarzı sürdürmek adına kendine de çevresine de büyük zararlı olabiliyor.
Mesela kurumsal hayatta bir pesimist adam vardır, sunumların ortasında olasılığı çok düşük bir kötü olay söyler sonra da eğer olursa o olay hemen hiç acımadan patlatır "ben demiştim"i. Bu yine olabilir diyebiliriz aslında ama asıl sorunlu kişiler ego problemleri dolayısıyla, sırf haklı olmak adına olasılığı düşük olayın gerçekleşmesine göz göre göre izin verenler. Hah işte onların hakkaten ağzını burnunu kırcaksın.
Ben de mesela biraz "ben demiştim"ciyim aslında, ama hala ilk kısımdaki mi ikinci kısımdaki miyim tam olarak çözemedim. Örneğin hala şöyle bir sorunun doğru cevabını bulmakta zorlanıyorum; beraber çalıştığın daha önce çalıştığı şirketlerden para çaldığını itiraf eden bir çalışana tamamiyle güvenmeden önce kimsenin farketmeden çalabileceği küçük bir meblağ ile test etmek doğru mudur değil midir. Yani adam onu çaldığında "O küçücük bişeydi, çalmak sayılmaz" diyebilir veya "O az parayı çalmak ileride büyük bir parayı çalacağı anlamına gelmez" diyebilir. Bir yandan da şirket için ileride çok büyük bir kötülük yapabilecek ve daha önce yaptığı yanlışı tekrarlamaya meyilli bir insana güvenip daha da büyük bir meblağ emanet etmek ne kadar doğrudur.
Sanırım ben uzun zaman daha - özellikle de çevremde gördüğüm/duyduğum hikayelerle - insan dediğin şeyin kolay kolay değişemediğine inanıp kolay kolay büyük para emanet etmeyeceğim. Korktuğunda, üzüldüğünde veya beklenmedik bir olayla karşılaştığında hiç sonuçlarını düşünmeden en iyi bildiği şeyi yapıyor insan dediğin şey. Hatta 7 sinde nasıl yapıyorsa 70 inde de aynı şekilde yapıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder